خبرنامه
لطفاً نشانی پست الکترونیک خود را برای دریافت اطلاعات و اخبار پایگاه، در کادر زیر وارد کنید.
Cholesterol Efflux Capacity, High-Density Lipoprotein Function, and Atherosclerosis
ارتباط معکوس بین غلظت بالای HDL-C و بیماریهای قلبی عروقی با پایه آترواسکلروز برای اولین بار در حدود 40 سال پیش گزارش شد و مطالعات اپیدمیولوژیک مختلف تائید کردهاند که HDL-C یک فاکتور محافظتی قوی در برابر بیماریهای قلبی عروقی با پایه آترواسکلروز است. این ارتباط قوی منجر به شکل گیری این فرضیه شد که مداخلات به منظور افزایش غلظت HDL-C میتواند موجب کاهش خطر بیماریهای قلبی عروقی شود. داروهای مهار کنندهی CETP به منظور افزایش غظلت HDL-C طراحی شد و توانست HDL-C را تا 72% افزایش دهد، اما بر خلاف انتظار مرگ و میر در اثر بیمارهای قلبی عروقی نیز در این افراد افزایش پیدا کرد. از طرفی برخی جهش های ژنتیکی نادر در افراد با HDL-C بالا وجود داشته که موجب افزایش بیماریهای قلبی عروقی در این افراد میشود. شواهد اخیر موجب تردید در مورد کارایی HDL-C به عنوان یک هدف تشخیصی و درمانی شد و مطالعاتی در زمینه بررسی ارتباط عملکرد HDL با بیماریهای قلبی عروقی انجام گرفت که یکی از مهمترین آنها مطالعه ی آقای دکتر Amit V. Khera و همکارنشان بود که در New England Journal of Medicine با Impact Factor=59.5 منتشر شد و تا کنون بیش از هزار ارجاع به آن داده شده و به عنوان نقطه ی عطفی در مطالعات لیپوپروتئینها و بیماریهای قلبی عروقی شناخته میشود. این مقاله به بررسی اصلی ترین فعالیت HDL یعنی انتقال معکوس کلسترول و ارتباط آن با بیماری های قلبی عروقی و آترواسکلروز پرداخته است. فعالیت HDL با استفاده از روشی با نام Cholesterol Efflux Assay سنجش شد. در این روش توانایی HDL برای پذیرش کلسترول از ماکروفاژها به عنوان مرحله کلیدی در فرایند انتقال معکوس کلسترول مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج بدست آمده مشخص کرد که فعالیت HDL مستقل از مقدار HDL-C با آترواسکلروز و بیماری های قلبی عروقی در ارتباط است.
|